Που είχαμε μείνει ? ... α ναι, στη χαριτωμένη... Αυτή η μούτζα, ενίοτε έρχεται αυθόρμητα και κολλάει με το γέλιο... λες, ας πούμε, ένα ωραίο ανέκδοτο κι η παρέα, όχι μόνο ξεκαρδίζεται στα γέλια, αλλά σε επιβραβεύει από πάνω και με το παράσημο της ανοιχτής παλάμης... να μη σε ματιάσουνε, που λένε ! Άμα το φάσκελο είναι χαριτωμένο, δε σηκώνει παρεξήγηση... νομίζω? Να, πάρτε για παράδειγμα τη Βουγιουκλάκη στο "Δόλωμα" (του Αλέκου Σακελλάριου, πέντε αστεράκια !) που της δείχνει ο μετρ (Δημήτρης Νικολαήδης), πως να περπατάει χαριτωμένα "κι όχι σα μαούνα στα ρηχά". Ε, το όλο θέαμα δεν οφείλει να έχει μια εξίσου χαριτωμένη ανταπόκριση ?
Άλλοτε πάλι, πρόκειται για απλή παρεξήγηση... είσαι, ας πούμε, η Μάρω Κοντού στη "Σοφερίνα" -του Γιώργου Ρούσσου και του Αλέκου Σακελλάριου, να μην τα ξαναλέμε, μια μούτζα αστεράκια !- κι έχεις πάρει τ' αμάξι της φίλης σου, για παράνομο ραντεβουδάκι "μ' έναν παίδαρο". Τρέχεις του σκοτωμού κι ένας τροχονόμος σου κάνει σήμα να σταματήσεις "με ανοιχτές τις δαχτυλάρες του... και τα λοιπά και τα λοιπά". Εσύ δεν το πιάνεις... νομίζεις ότι σε φασκελώνει και του ανταποδίδεις τα εύσημα... "απλούστατον !" Κι εντάξει, να το δεχτώ ότι το όργανον εκνευρίστηκε... "Που ακούστηκε, ερίτιμος κυρία και να ρίχνει τέτοιες μούτζες ξεγυρισμένες... πεντάλφες βασιλικές !". Δε μπορείτε να τα βρείτε 'κει χάμω σαν άνθρωποι, να πάει στο καλό να πάει ? Τι δηλαδή, πρέπει ντε και καλά να σου χώσει μήνυση ? Είναι τώρα λόγος αυτός για να σε τραβολογάνε στα δικαστήρια ? Τι θέλουνε δηλαδή, αναπαράσταση ?
Ως επί το πλείστον, όπως προείπαμε, η μούτζα είναι μια έκφραση αγανάκτησης και μια κυρία, αν δε μπορεί να την αποφύγει, τουλάχιστον οφείλει ν' αγανακτεί χαριτωμένα! Όπως η Ρένα Βλαχοπούλου στο "Φωνάζει ο κλέφτης" του Δημήτρη Ψαθά (...σκηνοθεσία Γιάννης Δαλανίδης, πέντε αστεράκια !). Κυρία, θα μου πεις... και τι κυρία !!!... ερίτιμος κι αυτή... σύζυγος στρατηγού, θα σου πω. Αλλά, βρε παιδί μου, εκτός του ότι είσαι ο αξιολάτρευτος Ντίνος Ηλιόπουλος, είσαι κι ένα βήμα πριν τα ισόβια.... κι έρχεται η κυρία και σου προτείνει, εμπιστευτικά, στ' αυτί, να σε βοηθήσει να το σκάσεις... κι εσύ γυρίζεις και το φωνάζεις μέσα στο αστυνομικό τμήμα ? Τη θες, για δεν τη θες τη μούτζα σου ?... όχι πες...
Στη "χαριτωμένη" εντάσσεται και η μούτζα χαιρετισμός... πως λέμε "Χαίρε Κεχαριτωμένη !" (... σε καλό μου, πολύ το μελετάω το Ευαγγέλιο και δεν κάνει, είναι και σαρακοστή). Ε, άμα έχεις τα θάρρητα -καθότι αφεντικό κι όχι "ο απουδιευθυντής του καταστημάτου" - μπορείς, έτσι για το καλωσόρισμα, βρε αδερφέ, να προϋπαντήσεις το Ζήκο με το λεγόμενο καπακωτό φάσκελο, που κάνει και σαματά... από την πρώτη σκηνή της ταινίας, μάλιστα. Έτσι, για να ψυλλιαζόμαστε κι εμείς οι θεατές, τι θα επακολουθήσει... "Της κακομοίρας !" (του Ντίνου Κατσουρίδη, με Χατζηχρήστο, Κώστα Δούκα, Μαρίκα Νέζερ, Νίκο Ρίζο κ.α.)
Πάμετε τώρα στη θαυματουργή... μεγάλ' η χάρη της ! Αυτή εκτοξεύεται συνήθως προς ηλεκτρικές ή άλλες συσκευές που δεν λειτουργούν και μας γλυτώνει από τα σούρτα φέρτα στους μαστόρους και τα έξοδα των επισκευών. Ας πούμε, δε λειτουργεί η τηλεόραση ?... της δίνουμε μια μούτζα κι ως εκ θαύματος, αμέσως στις οθόνες μας ο Αυτιάς (...τώρα, γιατί να το πάθουμε εμείς αυτό, θα σας γελάσω). Το τηλέφωνο "δεν κάνει ούτε του-του ούτε μου-μου" ? ... ε, οπωσδήποτε θα "θέλει τη μούτζα του". Μην την τσιγκουνευτείτε και σας εγγυώμαι πως εντός δευτερολέπτου θ' ακούσετε το πολυπόθητο ντριιιιιιν !!! Πάντως, ο Κωνσταντάρας που έκανε το ίδιο στη "Χαρτοπαίχτρα" (...πάλι του Ψαθά, σε σκηνοθεσία Δαλιανίδη, πέντε αστεράκια) έχει να το λέει...
Ακολουθεί μια πολύ διαδεδομένη μούτζα... η ζωγραφιστή, κυρίως σε μπλουζάκια και άλλα αξεσουάρ ένδυσης. Και μη νομίσετε πως πρόκειται για καινούριο φρούτο, όοοοοχι... από τη δεκαετία του '50 ήταν της μόδας, καθώς φαίνεται. Ένα μόνο με προβληματίζει... ότι οι συγκεκριμένες εστάλησαν ως δώρο εξ Αμερικής... "θα τα 'κλεψε τα σχέδια η Ιntelligent Service", εν προκειμένω το FBI...
Τέλος, για επιδόρπιο, σας έχω κάτι ελαφρύ, με λίγα λιπαρά και ακόμα λιγότερα δάχτυλα... μόνον δυο. Είναι η μούτζα η σεμνή και μετρημένη... η χαμηλοβλεπούσα !
Δεν έχετε παρά να διαλέξετε... την προτιμάτε απ' τα χεράκια του Βαγγέλη Πρωτόππαπα (...από την ταινία "Ένα βότσαλο στη λίμνη" του Αλέκου Σακελλάριου, όπως και η προηγούμενη)...
Ή απ' τα χεράκια του Βασίλη Λογοθετίδη (... από την ταινία "Ο ζηλιαρόγατος" του Γιώργου Τζαβέλλα, βασισμένη στο θεατρικό έργο του Γιώργου Ρούσσου "Ο εραστής έρχεται" )...
- "Σιωπηλός ένοχος", Όρσον Ουέλς
- Όρσε... Ουέλς !!!
Όσο για το δεύτερο συνθετικό του τίτλου της δημοσίευσης, δηλαδή την κουκούλα, το αφήνω στα άξια χεράκια της αγαπητής Πεντανόστιμης... την έχει "μαγειρέψει" και "σερβίρει" ποικιλοτρόπως !!!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Οι φωτογραφίες προέρχονται από το προσωπικό μου αρχείο. Με κλικ πάνω στην εικόνα, μπορείτε να τις δείτε σε μεγέθυνση, να τις αποθηκεύσετε και να τις χρησιμοποιήσετε, κατά το δοκούν.
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΣΟΥΠΕΡ ! ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, με κάτι τέτοια μικρά αριστουργήματα που κάνεις, θα την υποστείς τη χαριτωμένη σου, γιά να μη σε ματιάσουνε, ασυζητητί... :-D
ΑπάντησηΔιαγραφήΦθου σου συνιστολόγισσα!!!!!!!!!!!!!!!
εγώ έχω μείνει στην άλλη περίφημη ατάκα που αναφέρεται στα χέρια. Ο Παπαγιανόπουλος να λέει στον Κωνσταντάρα που παλιμπαιδίζει: "Χούφτωστη, χούφτωση"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλασσική κι αυτή η ατάκα, Αλέκο... από την ταινία "Κάτι κουρασμένα παλικάρια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα "κουρασμένα παλικάρια" που "χουφτώνουν" ασύστολα, λοιπόν, τα φάσκελα !!
Κι αν έρθει κανένα και προς τα 'δω - αφεντικό - τι να κάνουμε, θα το δεχτούμε :-)
Βασίλειε, ευχαριστούμε τα μάλλα !
Υποκλίνομαι στο αφιέρωμα... Το διάβασα λίγο καθυστερημένα αλλά το απόλαυσα. Και έχω και ιδιαίτερους λόγους να το απολαύσω ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω ξεχάσει την ταινία, απλώς δεν έμεινε καιρός να ψάξω. Θα το κάνω εντός των ημερών!
Μην ανησυχείς φίλτατε Rena Fan κι εγώ καθυστερημένα είδα την απάντηση :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ και συγνώμη για το... "κοψομέσιασμα" :-)
Ότι έχεις λόγους, έχεις και είναι εμφανέστατοι :-)
Μας άρεσαν ιδιαίτερα και τα προσθέσαμε στα αγαπημένα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://webwalkerblog.wordpress.com/μας-άρεσαν/
Σ' ευχαριστώ πολύ, αγαπητέ webwalker !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα και τη λίστα με τα αγαπημένα σου... ωραία κίνηση ! Κάποια από αυτά είναι και δικά μου αγαπημένα. Εύχομαι να πολλαπλασιαστούν... εν καιρώ :-)