ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ...

Παίρνουν και δίνουν τα σενάρια για πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις αρχές του 2010, μιας κι οι προσπάθειες για συναινετική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ναυάγησαν στα ρηχά. Άντε πάλι... ντουντούκες, αφισομάνι, πλαστικά σημαιάκια, τηλεοπτικά πάνελ και υποσχέσεις... Πάρε κόσμε "ΘΑ" και ψέματα με το τσουβάλι. Τα λόγια ήταν ανέκαθεν εύκολα... παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα. Βέβαια, είχαμε μια ψευδαίσθηση ότι, τουλάχιστον στα γραπτά, επιδεικνύεται μεγαλύτερη σοβαρότις και υπευθυνότις, διότι μένουν, όπως λέει και το ρητό κι αποτελούν αποδεικτικό στοιχείο προς κάθε δύσπιστο ή κακοπροαίρετο... ΚΑΚΩΣ... ΚΑΚΙΣΤΑ ! Το φιάσκο των Κυριακάτικων εφημερίδων, με την ψευδή είδηση της συνάντησης Καραμανλή-Ερντογάν -που ουδέποτε έγινε- και τα προκατασκευασμένα ρεπορτάζ, ήρθε να διαλύσει την ψευδαίσθηση. Δεν έχω σκοπό να επεκταθώ στα τρέχοντα, άλλωστε έχουν γραφτεί πολλά εύστοχα άρθρα τις τελευταίες μέρες, από φίλους ιστολόγους. Θα σταθώ μόνο στην απάντηση-απολογία του διευθυντή του Βήματος, κυρίου Σταύρου Ψυχάρη, που μπορείτε να διαβάσετε στα σχόλια της πρόσφατης ανάρτησης στο ιστολόγιο " Περί ανέμων και υδάτων"...
Εν ολίγοις, ο κύριος Ψυχάρης μας πληροφορεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια (...ώρες είναι να του δώσουμε το παράσημό του κι αυτουνού... ξεύρετε, τοοο γνωστό !! ) πως, ειδικά οι κυριακάτικες εφημερίδες "πολλές φορές αναφέρονται σε συναντήσεις και άλλες δραστηριότητες ως να πρόκειται για γεγονότα. Δεν είναι παράδοξο να γράφεται προκαταβολικώς ένα κείμενο για τη συνάντηση ηγετών κρατών, καθώς οι ανεπίσημες αλλά έγκυρες πηγές (δηλ. άτομα του επιτελείου των ηγετών) διαρρέουν προς τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους πληροφορίες για τη συνάντηση και τις εκατέρωθεν θέσεις. Συνήθως αρκετοί δημοσιογράφοι συντάσσουν βάσει αυτών των πληροφοριών τα κείμενά τους και τα παραδίδουν προς δημοσίευση πριν λήξει η συνάντηση..."
Δηλαδή, δεν πρόκειται για γκάφα, αλλά για συνήθη επαγγελματική (...πολιτική τε και δημοσιογραφική) πρακτική... ενσυνείδητη παραπληροφόρηση. Εμ βέβαια, όταν οι "σχολές δημοσιογραφίας" των διαφόρων σχετικών συγκροτημάτων υπόσχονται στους σπουδαστές -που σημειωτέον, έχουν το προνόμιο να "φοιτούν" ακόμα κι απ' το σπίτι τους- θέσεις σε κανάλια, περιοδικά και εφημερίδες, περιμένει κανείς ρεπορτάζ στο δρόμο και ειδήσεις πραγματικές ? Οι πτυχιούχοι του καναπέ γίνονται επαγγελματίες του καναπέ και πειθήνια φερέφωνα (...εχμ, συγνώμη, "διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι" ήθελα να πω) των εκάστοτε πολιτικών γραφείων... πολύ μυαλό δε θέλει για να το καταλάβεις, πτωχέ αναγνώστη... και θεατή. Γιατί μη μου πείτε τώρα, ότι όοοολο αυτό δεν σας φέρνει στο νου το Ντίνο Ηλιόπουλο στην ταινία "Ζητείται ψεύτης" του Γιάννη Δαλιανίδη (...βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά, που εκτός από έξοχος θεατρικός συγγραφέας, υπήρξε κι ένας απ' τους χαρισματικότερους χρονογράφους, που πέρασαν ποτέ απ' τον Ελληνικό ημερήσιο τύπο), που με μοναδικό ταλέντο την ευχέρειά του στο ψέμα και αρωγό του τη σύγχρονη τεχνολογία (...αυτό θα πει "ασύρματη τηλεφωνική σύνδεση" !!), καταφέρνει να "τα στεγνώνει" εκεί που άλλοι προκάτοχοί του "τα έκαναν μούσκεμα", ως ιδιαίτερος στο πολιτικό γραφείο του βουλευτή Φερέκη (Παντελή Ζερβού).
"Επιτρέψτε μου να συστηθώ... Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως "Πάρλας ο ψεύταρος" ή "Ψευτοθόδωρος"... Εγώ δεν είμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόληπτοι πολίτες... Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο..." όπως με παρρησία παραδέχεται, για να λάβει την εύλογη απορία της συζύγου του βουλευτή (... την υποδύεται η Άννα Κυριακού) "Και τι δουλειά κάνατε μέχρι τώρα, με τέτοια... προσόντα?" ... Λες και θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο από... "Δημοσιογράφος...
- Και σε ποιά εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας ?
- Στην "Αλήθεια" !... Βέεεβαια, έγραφα πολύ ωραία πράγματα ! Το μεγάλο μου σουξέ ήταν οι περιπέτειες : "Κυνήγια λεόντων στα βάθη της ζούγκλας" !!! Απίστευτη επιτυχία ! Σε 80 συνέχειες έφαγα όλα τα λιοντάρια της Αφρικής... Μετά το 'ριξα στα πολεμικά αναγνώσματα, τορπιλισμοί, υποβρύχια, ανατινάξεις... τέτοια.
- ΚΑΛΑ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΨΕΙ"...
Με το μπαρδόν κιόλας, τι λέει η άσχετη !!! Άμα οι δημοσιογράφοι γράφανε μόνο γι αυτά που ζούνε, δε θα ζούσανε... θα πέθαιναν της πείνας. Το κέρδος έχει αντικαταστήσει σε τέτοιο βαθμό την ευσυνειδησία, που μόνο αν είσαι ο ίδιος νομικός βρίσκεις το δίκιο σου και μόνο αν είσαι ο ίδιος γιατρός βρίσκεις την υγειά σου...
Πάντως, φαίνεται πως οι ιδιαίτεροι σύμβουλοι των εκάστοτε υπουργών, βουλευτών ή απλών πολιτευτών, είχαν ανέκαθεν άριστες σχέσεις με τους δημοσιογράφους... και σίγουρα πιο καλές απ' ότι κάποιοι πολιτικοί. Οι υπουργοί που διαθέτουν έστω κι ένα δράμι φιλότιμο, είναι "εντελώς ακατάλληλοι προς βρώσιν και θα πρέπει να αποσύρονται" (...απ' τα ράφια). Ακόμα κι όταν -πολύ αργά- το αντιλαμβάνονται όμως, η αποφασιστικότητά τους σκοντάφτει στα συμφέροντα των ιδιαιτέρων τους, που στο μεταξύ έχουν εξελιχθεί σε πρωταθλητές της ρεμούλας κι έχουν ριζώσει για τα καλά στο σύστημα...
- Τέλος πάντων, ό,τι θέλουνε γράφουνε αυτές οι εφημερίδες...
- Αυτό είναι γεγονός... όπως το είπατε, ό,τι θέλουν γράφουνε... γι αυτό ετοίμασα μια διάψευση της παραίτησής του, να την υπογράψει ο κύριος υπουργός. Μόνο που ο κύριος υπουργός δεν ήρθε ακόμη και πολύ φοβούμαι ότι δεν θα προλάβουμε τις εφημερίδες... λοιπόν, ξέρετε τι θα γίνει (?), θα πάω εγώ να το δώσω για να προλάβουμε τις εφημερίδες και το υπογράφει ο κύριος υπουργός εκ των υστέρων

Ο τύπος του βαθιά νυχτωμένου υπουργού Μαυρογιαλούρου, που "κληρονομεί" τον υπουργικό θώκο εξ αιτίας της παγιωμένης αντίληψης της οικογενειοκρατίας στην πολιτική, σκιαγραφείται με αριστοτεχνικό τρόπο από το συγγραφικό δίδυμο Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, στο θεατρικό έργο "Ανώμαλος προσγείωσις", που γράφτηκε περί τα τέλη του εμφυλίου κι ανέβηκε -χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία- από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, με πρωταγωνιστές το Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Δημήτρη Χατζημάρκο.
Δεκαπέντε χρόνια μετά (1965) και αφού υπέστη τις απαραίτητες διορθώσεις από τον Αλέκο Σακελλάριο και παίχτηκε με τεράστια επιτυχία επί δύο συναπτά έτη στο θέατρο με το θίασο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, το έργο μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Η ταινία, βέβαια -που δεν είναι άλλη από το "Υπάρχει και φιλότιμο"- αγγίζει με το γάντι τη μεγαλομανία των υψηλά ιστάμενων της πολιτικής, "σφάζει" όμως με γυμνά χέρια την απληστία των κάθε λογής παρατρεχάμενων μεσαζόντων, κομματαρχών και συμβούλων. Η ευημερία, σε συνδυασμό πάντα με την αφέλεια, κάνει την οικογένεια Μαυρογυαλούρου συμπαθή...
- Βρε καλώς το Γιωργάκη ! Κι έλεγα, θα 'ρθει δε θα 'ρθει αυτό το παιδί...
- Επιτέλους τα κατάφερα
- Τα κατάφερες ? Μπράβο Γιωργάκη... τι κατάφερες ρε?
- Τις πρόλαβα όλες τις εφημερίδες
- Όλες ? ΜΠΡΑΒΟ...
- Κι έτσι όλες, αύριο το πρωί, θα έχουν τη διάψευσή σας
- Όλες θα την έχουνε ?
- Μάλιστα
- Και τι διαψεύδω ρε Γιωργάκη ?
- Να, όλες αυτές τις ανοησίες που γράψανε για τη δήθεν παραίτησή σας
- Α, τις διαψεύδω ?
- Βεβαίως !
- Δε μου λες, Γιώργο, εσύ την έγραψες τη διάψευση ?
- Μάλιστα... με την άδειά σας, δηλαδή...
- Άδειά μου ? Ποιά άδειά μου, Γιώργο ? Σου 'δωσα εγώ καμία άδεια ?
- Ως συνήθως κύριε υπουργέ... τη διάβασα στην κυρία σας και την ενέκρινε
- Αααα εντάξει, αφού την έγραψες εσύ και την ενέκρινε η κυρία μου, εμένα δε μου πέφτει λόγος... Γιώργο, το καλό που σου θέλω, ξαμολήσου να μαζέψεις όλες τις διαψεύσεις, για θα σε τουλουμιάσω στο ξύλο

Με όλ' αυτά, θυμήθηκα τη συνέχεια της "αναδρομής στας εκλογικάς αναμετρήσεις" που υπεσχέθην. Κι επειδή εδώ δεν είμεθα Καλοχαιρέτες, απ' τη μια να τάζουμε κι απ' την άλλη να ξεχνάμε και να υπεκφεύγουμε με ένα "ΕΤΕΛΕΙΩΣΕ !!!", όπως ο αξέχαστος Απόστολος Αβδής στην ταινία "Στουρνάρα 288" του Ντίνου Δημόπουλου και σενάριο των Μίμη Τραϊφόρου και Δ. Βασιλειάδη, επανερχόμεθα...
Μεγάλο πράμα η υπόσχεση στην πολιτική και βασικό προσόν του υποψηφίου, να αφουγκράζεται αυτό που θέλει ο λαός. Στις μέρες μας βέβαια, αυτή τη δουλειά θα μπορούσαν άνετα να την κάνουν οι δημοσκόποι (...αφού έτσι κι αλλιώς, κατά παραγγελίαν των κομμάτων διενεργούνται οι δημοσκοπήσεις). Εκεί που σε ρωτάνε, δηλαδή, ποιόν θεωρείς καταλληλότερο για πρωθυπουργό και σε φέρνουν σε δύσκολη θέση, γιατί λίγο ως πολύ, όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουνε, να σε ρωτάνε κατευθείαν τι ανάγκες έχεις... να μαζέψουνε μετά όλα τα αιτήματα και να τα δώσουνε πεσκέσι στ' αφεντικά τους (... τους υποψηφίους ντε) να ξέρουν κι αυτοί τι τους περιμένει. Κι όχι για να τα πραγματοποιήσουν την επαύριον της εκλογής τους (... θ' αστειεύεστε, βεβαίως βεβαίως), αλλά για να τα εντάξουν στον προεκλογικό τους αγώνα και στους λόγους τους... μην υπόσχονται κι άλλα 'ντ' άλλων οι άνθρωποι... να 'χουν ένα πλάνο 'κει χάμω, να τους βρίσκεται... Όχι τίποτ' άλλο, να προλάβουν να κάνουν και τις πρόβες τους - στον καθρέφτη τους, στο μπαλκόνι τους, στους αγρούς, δεν έχει σημασία - μην αμολήσουν κανένα "ΘΑ ΣΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΜΕΝ" και πάει σύννεφο το ζαρζαβάτι ή κανένα "Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΝ", όπως καλή ώρα, η Γεωργία Βασιλειάδου στον κάτωθι διάλογο με το Νίκο Φέρμα, από το "Η κυρία Δήμαρχος" (...την πρώτη κινηματογραφική ταινία του Ροβήρου Μανθούλη, με σενάριο του Νέστορα Μάτσα και συμπρωταγωνιστή το Βασίλη Αυλωνίτη)...
- Προβέρνω...
- Για να βγεις στο τσίρκο?
- Θα εκθέσω...
- Δεν είναι η πρώτη φορά, κάθε μέρα μας εκθέτεις
- Θα εκθέσω υποψηφιότητα, ανόητε...
- Για γερουσιαστής ?
- Μμμμ, μεσάνυχτα έχεις καημένε ! Δημοτικές εκλογές έχουμε... πάω για δημαρχίνα !
Γιατί σε περικαλώ, τι περιπλέον έχουν οι άλλοι ? Στην εξυπνάδα ?... σπίρτο του καμινέτου ! Στη χάρη ?... ας ήμουνα λίγο παχυότερη και φέρε μου εδώ τη Σοφία Λόρεν να με δει και να σκάσει απ' το κακό της ! Άσε πια από ομιλητική... έτσι κι ανοίξω το στοματάκι μου...
- Κλείνεις σπίτια... έχεις κοιταχτεί στον καθρέφτη?
- Σου απαγορεύω να ανακατεύεσαι στα οικιακά μου, γιατί θα γίνουμε από δυο χωριά χωρικοί ! Τι έλεγες δηλαδή, ότι θ' αφήσω να μου φύγει η τετραετία μέσα απ' τα χέρια μου ? Εδώ θα γίνει "ή ταν ή επί ταν"... νυν υπεράνω ο αγών !

Έτσι είναι αυτά τα πράγματα... έτσι τα βρήκαμε, δηλαδή... εμείς θα τ' αλλάξουμε ? "Ο κοσμάκης έχει ανάγκες... υποφέρει και δοκιμάζεται τόσα χρόνια και περιμένει να δει μια άσπρη μέρα". Μαζεύονται, ας πούμε, διακόσια άτομα που θέλουν δουλειά ?... εμ να το 'χει υπ' όψη του ο υποψήφιος, να υποσχεθεί τη δημιουργία διακοσίων θέσεων παρά τω πρωθυπουργώ. Θέτε δρόμο στο χωριό σας ?... να το ξέρει ο φουκαράς ο υποψήφιος, να μη σας τάζει ξεκάρφωτα γιοφύρια εκεί που δεν υπάρχουν ούτε ποτάμια κι έρχεστε μετά και του ζητάτε και ποτάμια και τον αναγκάζετε να σας πει ψέματα, ο άνθρωπος (... ο κυρ-Ανάργυρος συγκεκριμένα, ο αντίπαλος της Ασπασίας)...
- Από Δευτέρα... από Δευτέρα λέγω, δεν θα πεινάτε ! Δεν θ' αφήσουμε τα χελιδόνια να μας κουτσουλάνε... θα διορίσουμε τέσσερις να τα διώχνουνε με τα καλάμια απ' τα σύρματα... Από τη Δευτέρα θ' αρχίσουμε να χτίζουμε γιοφύρια
- Τι να τα κάνεις τα γιοφύρια, αφού δεν έχουμε ποτάμια
- Θα κάνουμε και ποτάμια... δύσκολο είναι? Πω πω πω τι έχω να σας φτιάσω ! Και πρώτα απ' όλα, θα βάλω να πλένουνε με σαπουνάδα ούλες τις ρούγες και τα σοκάκια για ν' απλώνετε τον τραχανά σας ! Τι ? Τραχανά δεν έχετε ? Να κάνετε μπλιγούρι ! Από τη Δευτέρα, πάρε κόσμε, φάε κόσμε, χόρτασε ! Από τη Δευτέρα, εσύ εδώ με τη φαλάκρα, θα έχεις μαλλιά ! Σκληρός ο αγών, αλλά η νίκη είναι δική μας !

Η προπαγάνδα, ως γνωστόν, θέλει μαστοριά και τέχνη (...Μακιαβέλι, Χίτλερ, Στάλιν... σημερινά πράματα !!!) και για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, οφείλει να στηρίζεται σε αγνές προθέσεις. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία, σέρνουν πίσω τους ντουζίνες τις αγνές προθέσεις. Στο όνομα του "εκπολιτισμού των βαρβάρων" σφαγιάστηκε η μισή ανθρωπότητα και στο όνομα της "πίστης σ' έναν Θεό" η άλλη μισή. Μην πας μακριά... κι εσύ, "για το καλό σου" δεν έτρωγες, μικρός, ξύλο ? Για να γίνεις άνθρωπος, βρε... όχι, τι νόμιζες ?
Όλα κι όλα, για τα ψέματα των πολιτικών φταίμε πρωτίστως εμείς οι ψηφοφόροι. Γιατί σας ερωτώ, ψηφίσατε εσείς ποτέ, έναν πολιτικό που δεν σας είπε ψέματα ?... "όχι, πέτε μούτε". Και μη μου αρχίσετε τα περί ισότητας, αξιοκρατίας, ευημερίας του κοινωνικού συνόλου και άλλα γενικόλογα... αυτά είναι ωραία μόνο για συνθήματα. Στην πράξη, ο καθένας νοιάζεται για την πάρτη του, άντε και για τους πολύ δικούς του. Το τραβάει, λοιπόν, ο οργανισμός μας το φούμαρο... τα θέλει ο αποτέτοιος μας τα φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες. Οι πολιτικοί, απλώς μας λένε αυτά που θέλουν ν' ακούσουνε τ' αυτάκια μας. Όπως, πολύ σωστά, λέει κι ο Μαυρογυαλούρος στο φινάλε της ταινίας "Εγώ, χωρίς να είμαι χειρούργος, έχω την καλή πρόθεση να σου κάνω την εγχείρηση... εσύ κάθεσαι ?" (Μωρέ κάαααθεσαι... σαν κότα, μη σου πω !!!... "Yπάρχει, βέβαια και μια μερίς, η οποία ανθίσταται, αλλά που θα πάει (?), θα την πείσομεν κι αυτήν"). Σ' αυτή τη φράση περικλείεται η ουσία της δημοκρατίας... η ατομική και κατ' επέκταση, η συλλογική ευθύνη. Η αλήθεια δε σερβίρεται στα ταχυφαγεία... πρέπει να ενδιαφερθείς και να την αναζητήσεις κι αναζητώντας, καλλιεργείται η ευθυκρισία σου. Οι πραγματικά δημοκρατικές κοινωνίες φροντίζουν με κάθε τρόπο, ώστε να καλλιεργείται το αίσθημα συμμετοχής του πολίτη. Η αδιαφορία μας (...που επίσης καλλιεργείται) εγκαθιδρύει τους πολιτικούς "-ισμούς" κι ευθύνεται για τα πάσης φύσεως δεινά τους. Γιατί, ακόμα και να υπάρχει ο καλός χειρούργος -που αλλοίμονο αν δεν υπάρχει- χωρίς την ικανότητα να κρίνουμε και να διακρίνουμε, θα καταφεύγουμε πάντα στο χασάπη.
Τα σέβη μου, συμπολίτες και τα μάτια μας ανοιχτά... "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" !!! :-)

~ ΤΕΛΟΣ ~

Προτεινόμενη μουσική υπόκρουση : "Ο μέρμηγκας" του Μάνου Λοΐζου

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA