Δεκαετία του '70...
Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός, βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε, παιδιά, στην εξοχή !
Δεκαετία του '80...
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω
Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης
Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δεν φτάνουν τα χαλίκια
Και μου ‘λεγες πως όλ’ αυτά
τα ωραία θα είν’ δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε
το φέγγος κι η φωτιά μας
( Γιάννης Ρίτσος)
Δεκαετία του '90...
Παράξενη Πρωτομαγιά !
Μ' αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
Ήρθ' ο καιρός του "έχε γειά",
τί να την κάνεις πια την περηφάνια ;
Στα δυό σου μάτια τα χρυσαφιά,
σκοτάδι πέφτει και συννεφιά
ποιές μπόρες φέρνεις και ποιές βροχές,
σε κουρασμένες, νεκρές ψυχές ;
Παράξενη Πρωτομαγιά !
Ο ήλιος καίει το πέλαγο στη Δύση,
μα της καρδιάς την πυρκαγιά,
πού θα βρεθεί ποτάμι να τη σβήσει ;
(Νίκος Γκάτσος)
Σήμερα... τέλη της πρώτης δεκαετίας της δεύτερης χιλιετίας !!!
Αντίο στεναγμοί
και πίκρες και λυγμοί
για πάντα αντίο
αγάπησα ξανά
και είν' όλα φωτεινά
και γαλανά !
Αγάπησα ξανά
και όλα φωτεινά
τα βλέπω τώρα
και η άδεια μου καρδιά
έχει κάθε βραδυά
Πρωτομαγιά !
(Μίμης Τραϊφόρος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ όμορφο το αφιέρωμα στο Μάη μέσα από στίχους κατά την πάροδο των δεκαετιών. Τι μας θύμησες καλή μου Χρονοστιβάδα... Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια φορά... επικοινωνήσαμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όλα εξαιρετικά τραγούδια. Αλλά το τραγούδι του Παναγόπουλου μου "μιλάει" ιδιαιτέρως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρωτομαγιά της άνοιξης ταιριάζει απόλυτα στην εργατική πρωτομαγιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εργατική τάξη υποσχέθηκε την κοινωνική άνοιξη, το σταμάτημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο..
Πολύ ωραίο το Πρωτομαγιάτικο αφιέρωμά σου Χρονοστιβάδα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα με υγεία και χαμόγελο!
Καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία τα τραγούδια,
οι στίχοι και οι γιορτές,
μα αν δεν καλοκαιριάσει,
δεν θάχουμε...χαρές!
Καλέ. εννοώ τα μπάνια! Και του λαού και των άλλων.
Καλή βδομάδα
Με μικρή καθυστέρηση λάβε και τις δικές μου ευχές για καλό μήνα! Το μήνα που η φύση ανθίζει, τα χρώματα γεμίζουν τους αγρούς κι παπαρούνες έχουν το ομορφότερο κόκκινο που η φύση κατόρθωσε να δημιουργήσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!
Ax!!!Kαλή μου χρονοστιβάδα,δεκαετία του 60 είναι η μικρή Λόλα.Από τότε πάθαινα αλεργεία με τα στεφάνια,και πάντα πίστευα οτι ο καλός θεούλης θα κόλαγε μια βαριά και θανατερή αλεργική ασθματική κρίση τη μικρή Λόλα να μη μας ζαλίζει τον έρωτα με τις βλακείες της.Αλήθεια το κοριτσάκι αυτο είχε αναιμία η τα μελάνια στο τυπογραφείο ηταν γιά τα μπάζα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαντώ σας με μιαν μικράν καθυστέρησιν, καθόσον ήμανε κλινήρης και δεν άνοιξα το πισίον (...Σοφάκι, βλέπω ότι σου περισσεύει Ταμιφλού... θα περάσω να με φιλέψεις :-D ). Κάτι μου λέει ότι "τα μπάνια του λαού" θ' αργήσουν, "δεν είν' Α- δεν είν' Άνοιξη φέτος αυτή", που λέει κι ο Νιόνιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔάσκαλε, είσαστε λίγο κακούλης με τη φουκαριάρα τη Λόλα, γιατί ? :-)
Οι φιγούρες εκείνου του αναγνωστικού - για μας των τριανταφεύγα και βάλε - ήταν η πρώτη αισθητική και εικαστική αναφορά. Όντως ανήκουν στη δεκαετία του '60... εγώ ίσα που τις πρόλαβα στα τέλη του '70. Το ίδιο ισχύει και για τον Ρίτσο, τον Γκάτσο και τον Τραϊφόρο... το "rewind" είναι προσωπικό και οι αναφορές δεν ανταποκρίνονται στις αντίστοιχες περιόδους που γράφτηκαν τα ποιήματα και οι στίχοι, αλλά σε Πρωτομαγιές που είναι συνδεδεμένες με προσωπικά βιώματα (...γι αυτό το λόγο δεν έγραψα και περισσότερα). Τον Ρίτσο τον έμαθα στα γυμνασιακά μου χρόνια, με το λεγόμενο "έντεχνο" τραγούδι συναντήθηκα στα λυκειακά κι η "Αύρα" του Παναγόπουλου συντρόφεψε στο τελευταίο του ταξίδι ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, που έφυγε μια ηλιόλουστη Πρωτομαγιά του '93. Με μια πρόχειρη ματιά, καταλαβαίνει κανείς πως όλα είναι ετεροχρονισμένα... αποκορύφωμα το τελευταίο, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και πρώτο (... έτσι κι αλλιώς θα επικοινωνούσαμε, αγαπητέ Rena Fan !!! Έρχομαι πάραυτα να το ξανακούσω στο βλογ σου :-D ). Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι να 'χετε όλοι !