Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Σιγά τα Ο.Α.

... και τον πολυέλαιό τους ! Ναι, ναι ... ακόμα και τέτοιον είχε, σου λέει, κρεμάσει ο Ωνάσης στην πρώτη θέση των νεοαποκτηθέντων αεροσκαφών του, για να νιώθουν σαν στο penthouse τους, οι διάσημοι προσκεκλημένοι του...
- Τι λες βρε γιαγιά, αλήθεια ?
- Στο σταυρό που σου κάνω ! Και να 'ταν μόνο ο πολυέλαιος... χρυσά μαχαιροπήρουνα, κρυστάλλινα ποτήρια, ασημένια κηροπήγια, μεταξωτά τραπεζομάντιλα !
- Τα ΄δες εσύ όλα αυτά, καλέ γιαγιά ?
- Από μακριά, παιδί μου... εμείς της δεύτερης και καταϊδρωμένης - στην κυριολεξία, γιατί μπορεί να πετούσαμε στον αέρα, αέρα όμως δεν παίρναμε από πουθενά - βλέπαμε μόνο τις αεροσυνοδούς να πηγαινοέρχονται με τους ασημένιους δίσκους... και να οι σαμπάνιες και να τα στρείδια και τα χαβιάρια !!!
- Πασαρέλα κανονική !
- Κανονικότατη ! Πως είναι τώρα, που όλα τα κοριτσάκια ονειρεύονται να γίνουν μοντέλα και τραγουδίστρες... ε, τότε όλες θέλανε να γίνουν αεροσυνοδοί ...
- Hostess...
- Όχι όμως όπου να 'ναι... μόνο στου Ωνάση το στόλο.
- E, δεν είχαμε κι άλλονε...
- Κι όλες περιποιημένες από κορυφής μέχρις ονύχων... με τα καπελάκια τους, με τα ταγιεράκια τους... Κι όχι από καμιά βιοτεχνία στα Σούρμενα... Coco Chanele, περικαλώ !
- Σαν defile του Lagerfeld, ένα πράμα, οι πτήσεις... τι διάολο, από τα καλλιστεία τις μάζευε ο μακαρίτης ?
- Kι όλες καλοσυνάτες, χαμογελαστές... Α, όλα κι όλα, ευγενέστατες προς όλους τους επιβάτας. Ευγένεια και πειθαρχία...
- Τάξις και ηθική !
- Ο κόσμος είχε να το λέει... Γι αυτό και όλες καλοπαντρευτήκανε. Έτσι δε γνώρισε κι η ανιψιά της κυρά Μαρίκας εκείνον τον τραπεζίτη ?
- Κι η Δημητρούλα τον Αντρέα...
- Α 'γειά σου !
- Και τ' αεροπλάνα όμως !!! Πάνε οι προπολεμικές Ντακότες... Ο Ωνάσης έφερε Τζετ και Μπόινγκ, που οι Σεΐχηδες των Αραβικών Εμιράτων ούτε στον ύπνο τους δεν είχαν δει.
- Μη μου πεις ότι έχεις ταξιδέψει και με Ντακότα, γιαγιά... εσύ που δε μπαίνεις ούτε σε τρόλεϊ !!!
- Τον πρώτο καιρό... ε, τι να γίνει, ανάγκα και οι Θεοί πείθονται. Εκεί να δεις στριμωξίδι... άσε από αναταράξεις... Ούτε στο Κάβο Ντ' Όρο με οκτώ μποφόρ !!! Τα καινούρια όμως, άλλο πράγμα !!! Και τι κόσμος !!! Να βλέπεις τη Μαρία Κάλλας να κατεβαίνει τας σκάλας και ν' αστράφτουν τα φλας...
- Απ' τη Σκάλα του Μιλάνου στη σκάλα του Μπόινγκ, δηλαδή...
- Και να την άλλη μέρα οι φωτογραφίες στις εφημερίδες... και να την επομένη ο Μητροπολίτης και τη μεθεπομένη ο Πρωθυπουργός, η Λιζ Τέυλορ, η θεία απ' το Σικάγο... που τα ξέραμ' εμείς αυτά ?
- Χλιδή η Ελλαδίτσα ε?
- Κάτι παραπάνω... ασφάλεια... εμπιστοσύνη...
- Και τζάμπα διαφήμιση...
- Ε, όχι και τόσο τζάμπα... Αλλά ξύπνιος ο Ωνάσης, σου λέει, αντί να πληρώνω για ζωγραφιστές αφίσες, πληρώνω τα ναύλα του ζωντανού μοντέλου.
- Είχε όμως και διαφημιστικές καταχωρίσεις στις εφημερίδες και στα περιοδικά... μέχρι και δωρεάν βόλτες, για ν' αποβάλλει ο κόσμος τη φοβία του για τ' αεροπλάνα...
- Μπα, η καλύτερη διαφήμιση ήταν η Τζάκυ... από μεγάλο τζάκι, βλέπεις... η πρώτη κυρία της Αμερικής και να ταξιδεύει με την Ολυμπιακή, σπουδαίο κατόρθωμα !!
- Τζάμπα ήρθε κι αυτή ?
- Εσύ τι λες ? Άκου κάτι και να το θυμάσαι... οι πιο λιγούρηδες είναι αυτοί που τα 'χουνε... Ο Ωνάσης τα σκόρπαγε, δε λέω...
- Αλλά, άλλοι τα πληρώσανε τα σπασμένα...
- Εμ, Ο.Α. είν' αυτή... χωρίς να τη σπάσεις δεν κάνεις ομελέτα !

- Έτυχε να ταξιδέψεις ποτέ πλάι σε κανέναν διάσημο ?
- Έτσι κι έτσι... με τον Άλκη Στέα ήρθαμε μούρη με μούρη προχθές, πιάνεται ?
- Ξώφαλτσα...
- Και μ' έναν μεγαλοτυρέμπορα... πρόσεξε, μ-ε-γ-α-λ-ο-τυρέμπορα, όχι αστεία... αλλά κωλύομαι ν' αποκαλύψω τ' όνομά του...
- Γιατί βρε γιαγιά, τι σου 'κανε, κόρτε ?
- Αυτό μας έλειπε !!! Να, πως να στο πω... ποιός ξέρει τι είχε φάει ο χριστιανός και...
- Αεριζόταν ?
- Καλέ τι αεριζόταν ? Επέρδετο δόξη και τιμή... με τυμπανοκρουσίες και αγήματα !!!
- "Κονσέρτο για πολυβόλα", που θα 'λεγε κι ο Φώσκολος...
- Και βάααλε... διεθνής παραγωγή ! Στην πρώτη θέση ο Gregory Peck κι ο Anthony Quinn και στη δεύτερη "Τα κανόνια του Ναβαρόνε" ναυτοπροσκόπως !!!
- Αυτοπροσώπως...
- Αυτό ...Αμ, κάνε κάτι και γι αυτό κυρ Ωνάση μου... διότι το αεροπλάνο δεν είναι λεωφορείο, να πεις στον εισπράκτορα "Σταματήστε να κατέβω", ούτε καράβι, άντε βγήκα στο κατάστρωμα να πάρω αέρα. Χάθηκε 'κει χάμω ένας ιονιστής αέρος ? Η Ελπινίκη, που είχε το ίδιο πρόβλημα με τον επίτροπο, έβαλε σου λέει, έναν τέτοιο στην κρεβατοκάμαρα και ησύχασε...

Κάπου εδώ, η γιαγιά αρχίζει να μπερδεύει το παρελθόν με το παρόν (... προφανώς, λόγω της στενής σχέσης που έχει συνάψει προσφάτως με έναν αξιοπρεπέστατο κύριο, ονόματι Alzheimer) και θ' αναγκαστώ να καταφύγω στη μαρτυρία του κυβερνήτη, κύριου Παύλου Ιωαννίδη, που πραγματοποίησε την πρώτη πτήση μετά την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του ελληνικού κράτους και του Αριστοτέλη Ωνάση για τη δημιουργία της Ο.Α.
«Στις 6 Απριλίου 1957 κατέβηκα στο αεροδρόμιο για το προγραμματισμένο δρομολόγιό μου, την πρωινή πτήση Αθήνα - Θεσσαλονίκη. Τα χρώματα του αεροσκάφους τύπου Ντακότα, είχαν αλλάξει. Το ίδιο και η ονομασία και το σήμα. Η Ολυμπιακή Αεροπορία είχε γεννηθεί. Μέχρι την ιστορική εκείνη μέρα, η Τ.Α.Ε. είχε προσωπικό 865 ατόμων και διέθετε 15 ελικοφόρα αεροσκάφη (14 DC3 και 1 DC4)».

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ:
1931: Ιδρύεται η Ελληνική Εταιρεία Εναέριων Συγκοινωνιών (ΕΕΕΣ), η πρώτη εταιρία αερομεταφορών στην Ελλάδα.
1935: Ιδρύεται η εταιρεία Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις, με κύριο αντικείμενο τις εκπαιδεύσεις χειριστών και την εκτέλεση ναυλωμένων πτήσεων.
1939 - 1945: Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος θα παγώσει τις αερομεταφορές σε όλη την Ευρώπη. Η ΕΕΕΣ και η ΤΑΕ τίθενται υπό τις διαταγές του ανώτερου διοικητού Αεροπορίας και συμμετέχουν στην εθνική αντίσταση.
1946: Η επαναλειτουργία της ΕΕΣ δεν εγκρίνεται από τους αρμόδιους Ευρωπαϊκούς φορείς και η ΤΑΕ μόνη, θα ξεκινήσει τις πρώτες εμπορικές της πτήσεις.
1947: Η απόφαση της ελληνικής Κυβέρνησης να αδειοδοτήσει τρεις ακόμα εταιρείες θα αποβεί μοιραία, αφού καμία από τις τέσσερις –πλέον- εταιρείες, δε θα μπορέσει να παρουσιάσει θετικούς ισολογισμούς.
1949: Δυο αεροπορικά δυστυχήματα κλονίζουν την εμπιστοσύνη των επιβατών στην ΤΑΕ. Τα χρέη της εταιρίας είναι τεράστια.
1956: Το Δ.Σ της ΤΑΕ παραιτείται μετά την απόφαση της Κυβέρνησης να διακόψει τις κρατικές επιχορηγήσεις. Αμέσως μετά, η εταιρία περιέρχεται στο Ελληνικό δημόσιο.
1957: Το κράτος, έναντι 2 εκ. δολαρίων, παραχωρεί την ΤΑΕ στον Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος τη μετονομάζει σε Ολυμπιακή Αεροπορία.
1960: Η Ολυμπιακή σπάει το ρεκόρ του χρόνου στο δρομολόγιο Λονδίνο-Αθήνα, μέσα σε 2 ώρες και 51 λεπτά.
1963: Δρομολογούνται τα πρώτα Μπόϊνγκ, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας νέα εποχής. Η Ολυμπιακή αυτήν την περίοδο διαθέτει τον μικρότερο, σε ηλικία, στόλο του κόσμου, μόνο που κανένα αεροσκάφος δεν της ανήκει αφού τα περισσότερα είναι νοικιασμένα από εταιρείες offshore του Ωνάση.
1964: Η Ολυμπιακή απολαμβάνει πλήθος φοροαπαλλαγών και προνομίων με την ανοχή του ελληνικού κράτους, πράγμα που την καθιστά κερδοφόρα.
1966: Με ένα Boeing Β-707, που απογειώνεται από το Ελληνικό με 143 επιβάτες, εγκαινιάζεται το δρομολόγιο Αθήνα – Νέα Υόρκη.
1968: Εγκαινιάζονται οι πτήσεις προς Αφρική (Ναϊρόμπι και Γιοχάνεσμπουργκ).
1972: Με την πτήση Αθήνα - Σύδνεϋ, η Ολυμπιακή γίνεται η εταιρεία των πέντε ηπείρων.
1975: Περιέρχονται στο ελληνικό κράτος όλες οι μετοχές της Ο.Α. και αρχίζει η καταγραφή Από τον επόμενο χρόνο και επί 30 συναπτά έτη, η Ολυμπιακή παρουσιάζει ζημιές.

3 σχόλια:

  1. Αχ,καλό μου παιδί,τι τα θές,ούτε Κάλας ούτε Τζάκι,ούτε σκάλα ούτε κούτσουρο εχει πιά.Εμείς νάμαστε καλά να την μνημονεύουμε τη συχωρεμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Ωνάσης πήρε την Ο.Α. χρεωμένη την έκανε κερδοφόρα και την παρέδωσε στο δημόσιο πάλι χρεωμένη. Πως γινεται αυτό? Μόνο αν είχε βάλει τα κέρδη για λογαριασμό δικό του και οχι της εταιρίας κάπου που δεν μπορούσε να βάλει χέρι το δημόσιο. Το ιδιο θέλει να κάνει και ο Βγενόπουλος. Το είπε κιόλας, αν την πάρει δεν αποκλείεται μετά από χρόνια να την επιστρέψει στο δημόσιο. Δηλαδή την αγοράζω όσο όσο αφού είναι καταχρεωμένη τη φέρνω σε ενα επίπεδο ώστε να βγάλω τα λεφτά μου την κρατάω και για ενα διάστημα μεχρι να μου αφηνει τα κερδη που θέλω και αν ξαναβρεθώ στην ανάγκη σας την ξαναδινω. Αλοίμονο στους εργαζόμενους και στον ελληνικό λαό. Αυτοί πληρώνουν πάντα τα σπασμένα. Καλά γελάσαμε πάντως. Έχουμε ανάγκη το χιούμορ τέτοιες ώρες. Ωραίο μπλογκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με χιούμορ σε ποσότητες. Γέλασα με το κείμενο, κάτι που μου συμβαίνει δύσκολα στα blogs ή το σινεμά. Έρρωσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή